Znacie złamanego ducha? To osobowość, która poniosła spore szkody emocjonalne w głowie, w sercu i w całym ciele na skutek różnorodnych doświadczeń z dzieciństwa. Aleksander Lowen mówi, że każdy z nas ma na swój sposób złamanego ducha - mniej lub bardziej, a to zależy od stopnia wrażliwości i samoświadomości. Duch łamie się w procesie wychowywania… Czytaj dalej Złamany duch

https://www.youtube.com/watch?v=9vfN74btVCw Siedziałam na chodniku w ubraniu, do którego najlepiej pasuje mi słowo łachmany. Czułam się niegodnie. W pewnym momencie porwał mnie wir. Kręciłam się razem z wirem, wir kręcił mną wokół własnej osi. Wszystko działo się bardzo szybko. Czułam, że dzieje się coś wielkiego. Spadłam w dół podczas gdy ten wir mnie porywał. Spadłam w… Czytaj dalej agnosco veteris vestigia flammae

Odkąd go pamiętam zawsze strzelał tymi swoimi wilczo-węglowymi oczami. Dookoła niego wieje wiatr niebezpieczny. Adonis. Sam o sobie mówi, że jest bogiem. Ma mocno i pięknie zarysowane kości policzkowe. Na spotkanie z dziewczynami zabiera kolegów, by było mu raźniej. Samiec Alfa. Nie lubi os. Ma w domu nietoperze. Jest wariatem. Wygląda po wierzchu jak łobuz.… Czytaj dalej Zjawa czy zjawisko?

Kat zawsze znajdzie swoją ofiarę Ofiara zawsze odnajdzie swojego kata Trzeba mieć na to zgodę i nawet nie próbować uciekać Znajdą się i tak Tak działa pole Często to na ofierze spoczywa ciężar zbrodni i to ona zmuszona jest wyruszyć na poszukiwania kata, znaleźć go, wybaczyć mu i puścić w jego kierunku strumień miłości Kat… Czytaj dalej Duet dramatyczny

Musisz. Powinieneś. Trzeba. Należy. Zrób. Nie rób. Nie wolno. Nie wypada. Warto, nie warto. Popraw. I tak dalej. Wszystkie te dobrotliwe wskazówko-dyrektywy służą nie popełnieniu błędu. Ma być dobrze, właściwie, poprawnie, jak należy, trzeba, wypada. Jak powinno. Ma być idealnie. Ma być ten właściwy rozmiar, te dokładne wymiary, ta waga, dobra ocena, właściwa ilość, doskonała… Czytaj dalej Prawo do błędu

Strach Nogi drżą mi tak intensywnie, że tracę poczucie równowagi Mam wrażenie, że grunt mi się wali pod nogami Nie mam nad sobą kontroli W ręce trudno mi utrzymać cokolwiek W szczęce zaczyna się zgrzytanie zębami, nad którym nie panuję Głos mam nierówny Ledwo mówię, a jak mówię, to mówię ciągle się przejęzyczając Głos grozy… Czytaj dalej Ars moriendi

Czasem chciałabym pewne rzeczy przeskoczyć -  pominąć, zignorować Udać, że czegoś nie ma, coś nie znaczy, bez czegoś można Iść dalej przez życie łudząc się, że nieodrobiona lekcja do mnie nie wróci, że da się żyć bez tego, tamtego, owego Nieodrobione lekcje wracają, a im bardziej uciekam i stawiam opór, z tym większą siłą i… Czytaj dalej Przez śmierć do życia