INSTRUKCJA OBSŁUGI TEKSTÓW (MANUAL)

(ENGLISH VERSION BELOW)

W moim zamyśle, zamieszczane teksty mają służyć przede wszystkim pogłębianiu  Twojej świadomości, Czytelniku (tudzież: poszerzaniu Twojej samoświadomości), które nastąpi poprzez refleksję nad tekstem oraz nad Twoją indywidualną, jednostkową, osobistą reakcją mentalną (myśl) i emocjonalną (uczucie) na niego.

Mówiąc w skrócie:

TU NIE CHODZI O TO, CO AUTOR MIAŁ NA MYŚLI

TU NIE MA JEDNEJ, WŁAŚCIWEJ ODPOWIEDZI/ INTERPRETACJI

WŁAŚCIWE JEST TO, CO JEST TWOJĄ REAKCJĄ

WŁAŚCIWE JEST TO, JAK TY, CZYTELNIKU, TEGO TEKSTU DOŚWIADCZASZ

Doznania towarzyszące odbiorowi tekstu (refleksje typu: tekst mi się podoba, tekst mi się nie podoba, fajne to, nie głupie to, tekst jest głupi, śmieszny, mądry, niezrozumiały i tym podobne wrażenia świadczące o indywidualnym stosunku do formy i/lub treści) są punktem wyjściowym do pogłębienia refleksji nad sobą samym i swoją wrażliwością oraz do zauważenia zależności jakie zachodzą między Tobą, Czytelniku, a tekstem (a ta zależność to przecież kalka tego, co dzieje się w Twoim życiu – kalka Twoich reakcji myślowych i emocjonalnych, kalka Twoich zachowań w relacjach z innymi ludźmi).

TEKSTEM POCZĘSTUJ SIĘ!

Obcując z moim tekstem, chcąc wynieść coś dla siebie z lektury, zasadniczymi pytaniami, jakie powinnaś/powinieneś sobie zadać, Czytelniku są:

1. Co ten tekst mi robi?
2. Z jakim uczuciem i/lub myślą zostawia Ciebie ten tekst? (jeśli z myślą, to jakie uczucie ta myśl wyraża). Jak byś go skwitował(a)/podsumował(a)/spuentował(a)?
3. Jakie słowo/ słowa/ zdania zapadły Ci najgłębiej w pamięci? Jakie emocje wzbudza w Tobie to słowo/te słowa/to zdanie?
4. Jakie skojarzenia/uczucia/myśli wywołuje w Tobie to słowo/te słowa/ to zdanie? Pozytywne? Negatywne? Czy potrafisz je odnieść do jakiegoś konkretnego doświadczenia, które przydarzyło Ci się w życiu? Filmu?  Muzyki? Gdy znajdziesz  już swoje skojarzenie/swoją historię, jakie nowe światło możesz rzucić na nie?
5. Co w tekście zwraca Twoją uwagę, Czytelniku i z jakich względów? Czy jest to tzw. uwaga pozytywna – coś wzbudza we Tobie pozytywne myśli i uczucia, czy przeciwnie- coś wywołuje w Tobie niechęć, gniew, śmiech, sarkazm, ironię, krytykę itp.?? Na ile Twoja dezaprobata/ ironiczność/ prześmiewczość może świadczyć o niezrozumieniu/niechęci by zrozumieć?
6. Które z fragmentów/ elementów tekstów są dla Ciebie niezrozumiałe? Co się dzieje, gdy czegoś nie rozumiesz- Krytykujesz? Śmiejesz się? Ironizujesz? Złościsz się? Poddajesz dłuższej refleksji? Ignorujesz niezrozumiałą część? Przerywasz lekturę? Jaki związek ma Twoje podejście do tego, co niezrozumiałe w tekście do sytuacji/relacji i komunikacji niezrozumiałych, których doświadczasz na co dzień? Co możesz dowiedzieć się o sobie samym/samej i swoim podejściu do słów/rzeczy/sytuacji/osób/komunikatów, których nie rozumiesz? Jaka jest Twoja strategia radzenia sobie z Twoim „nie rozumiem”? Fight? Fligh? Freeze? – czyli tzw. walka (próba zrozumienia), ucieczka (poddaję się, nie interesuje mnie, nie muszę rozumieć, negacja) czy zamarznięcie (utykam ze znakiem zapytania nad głową: o co tu chodzi?).
7. Ile czasu i uwagi poświęcasz na tekst? Czy robisz to w biegu? Czy dajesz sobie i tekstowi czas? Czy i kiedy (kiedy tak, kiedy nie) odnosisz przeczytane treści do siebie? W jakich sytuacjach czytasz bezrefleksyjne?

Na koniec chciałabym dodać coś dla mnie oczywistego, jednak uświadomiłam sobie, że nie musi być to oczywistość dla wszystkich:

to, co jest dla mnie oczywiste/normalne/logiczne/właściwe nie musi być oczywistym/normalnym/logicznym/właściwym dla osoby, z którą się komunikuję – świadomość tego, że każdy ma swoje oczywistości i oczywistości moje nie są oczywistościami mojego rozmówcy jest podstawą dobrej komunikacji i znalezienia wzajemnego zrozumienia). Za interpretację tekstu odpowiedzialny jest czytelnik. Taki też jest zamysł tego bloga: rozwijać samodzielność i samoświadomość Czytelnika. Oddaję czytelnikowi odpowiedzialność (dowolność? swobodę? prawo?) interpretacji tekstu dla siebie samego/samej.

Zależało mi, aby w mojej pracy nie działa tradycyjne podejście z lekcji języka polskiego, gdzie kluczem do sukcesu ucznia była odpowiedź na pytanie, co autor miał na myśli, a zamiast wchodzić autorowi w głowę lub serce należy wejść „w siebie”. Sukces czytelnika to umiejętność i odwaga samodzielnej interpretacji z równoczesnym odniesieniem treści do siebie samego, swojego życia, doświadczeń i emocji (tzn. jeśli coś oceniam krytycznie lub entuzjastycznie to potrafię również powiedzieć, z jakich przeżyć i doświadczeń się ta ocena bierze).

ODKRYWCZEJ LEKTURY CI ŻYCZĘ!

DAWAJ ZNAĆ, JEŚLI COŚ NA CIEBIE PODZIAŁA I W TOBIE ZAREZONUJE

*****************************************************************************************************

MANUAL TO WRITING

I write and share with you all my writing so that you can deepen and change your awareness, dear Readers. It is supposed to happen as a result of reflecting over it and over your unique, individual reaction to this writing (both mental and emotional one).

In a nut shell:

IT IS NOT ABOUT WHAT AN AUTHOR MEANT

THERE IS NO ONE, THE ONLY, CORRECT AND RIGHT ANSWER/INTERPRETATION

WHAT MATTERS IS HOW YOU REACT

THE POINT IS TO OBSERVE AND GRASP IT

WHAT IS RIGHT IS HOW YOU EXPERIENCE THE WRITING

(OR A PARTICULAR FRAGMENT/WORD OF IT)

Your feelings after reading (such as: I like it, I don’t like it, it’s cool/awful/funny/unclear etc.) are starting point for deepening your self-awareness and sensitivity and embracing correlations between you (your feelings) and the writing (a specific fragment, sentence or a particular word).

In fact, these correlations (interdependencies) mirror what is happening within you and in your life. They mirror your mental reactions (thoughts, assumtions, beliefs, convictions), your emotinal reactions and behaviour.

TREAT YOURSELF WITH MY WRITING AND ENJOY IT!

When you deal with my writing- if you want to learn a bit more about yourself, my Reader, you need to ask yourself the following questions (and do not leave these questions unanswered, please!)

1. How does this writing make me feel?

2. What specific feeling am I experiencing? What thought springs to my mind after reading? Observe that your thought mirrors your feeling and attitude. What feeling and attitude does your though represent? If you were to conclude, what would you say?

3. Which words or sentences have burnt down in your memory most? What feeling does this word or sentence arouse in you (these are called key words/phrases). Which is the word/sentence you resonate with?

4. What are your associations/feelings and thoughts to the key words/phrases of yours? Positive? Negative ones? What specifically is your positive/negative about, then? Can you relate this key word/phrase to any specific experience of yours? When you realise your own associations, can you get a new insight into why you reacted to the writing is such not the other way?

5. What in the writing draws your attention, my Reader? What is for you the most memorable? Why? Is positive or negative? Name the feeling aroused. If you happen to experience negative feelings, name them, too. Is it resentment, anger, frustration, mockery, irony, criticism, sth else? Check if your disapproval/irony/mockery do not mean you do not want to open yourself to sth and to accept and understand sth.

6. Which fragments/sentences or words are unclear to you, my Reader? What happens when you are unclear about sth? Is it criticism, laughter, irony, anger or sth else that appears? Observe your (im)patience and effort to understand the unclear to you – can you take some more effort and not give up? Do you ignore the unclear? Do you stop reading? Try to notice correlation between how you deal with the unclear in the writing and how you deal with the uncear in your life – in relations, in communication. What conclusions about yourself can you draw? How do you deal with sb/sth if ‘you do not know’ or ‘you do not understand’?- fight, fligh or freeze?- you try to understand, you give up or you get stuck?

7. How much time and attention do you spend on the writing? Do you read on your way to work, in a rush? How much time do you give to yourself and to reflection? Graps the moment you identify with sth you’re reading. Grasp the moment you read carelessly and absent-mindedlessly.

***

I would like to add sth obvious and unobvious at the same time

what is obvious/normal/logical/correct for you, does not have to be this for a person you communicate with

when we are aware that what is obvious to one does not have to be obvious to another is a basis for a good communication and mutual understanding

A reader is responsible for interpretation of writing, this is a goal of my blog: to support your growth, self-inquiry and self-awareness

Interpret this reading the way you want, My Reader, if you need my assistance, feel free to contact me

I wanted much that my Readers resign form a traditional approach to reading when a reader tries to get into an author’s head and learn his mind.

DIVE INTO YOURSELF

GET INTO YOUR OWN MIND AND FEELINGS AND LEARN IT

The success of my reader is to be able to and brave to interpret individually and to be self-inquiring- when you are able to relate writing to yourself, to your life, experience and feelings. If any judgement appears – regardless it is positive or negative – be clear why it appears and where it comes from.

HAVE AN ADVENTUROUS YOURNEY INTO YOURSELF WITH MY WRITING!

LET ME KNOW IF STH AFFECTS YOU A LOT

I APPRECIATE YOU INPUT MUCH