TAKSÓWKARZ

Mój Taksówkarz wiezie mnie z punktu A do punktu B

Mój Taksówkarz pojawia się, by dowieźć mnie – mniej lub bardziej bezpiecznie – z punktu A do punktu B

Mój Taksówkarz zawsze dookoła wozi mnie, są turbulencje, komplikacje

Często boję się

A choć często boję się, przyznam, że czasami to ja z taksówki wysiąść nie chcę

Czasami podróż przeciągnęłabym w czasie

Tak dobrze jedzie się

Tak miło gada się

Mój Taksówkarz zawsze pojawia się  jak dobry nauczyciel

Wtedy, gdy uczeń gotowy jest

Wtedy, gdy jest autentyczna potrzeba i chęć, by przejechać się

A podczas przejażdżki czegoś nowego nauczyć się

O śmiercionośne życie otrzeć się

Uczeń musi być gotowy wykonać kolejny krok

Chcieć przesunąć się w czasie i przestrzeni

Posunąć się do przodu

Zmienić swoje współrzędne

Nastroić się na nową falę

Mój taksówkarz zawsze surowo i słono kasuje mnie

Na pieniądze, na czas, na emocje też

Jazda taksówką kosztuje

Nic w życiu nie jest za darmo

Nic także na darmo nie jest

Mimo kosztów korzystam z podwózek, bo przecież przemieścić się chcę

Póki ruszam się, żyję

Podczas podróży taksówkarz zawsze coś zabija we mnie, a po zabójstwie coś naradza się

Tak jak zmieniam współrzędne

Tak i sama zmieniam się

I tak ciągle, w odwiecznym cyklu, podróżując – umieram i odradzam się

Z moim Taksówkarzem – jak z ulubionym nauczycielem – trudno rozstać się

Zawsze chce się więcej, dłużej, dalej, częściej

Zachłannie

Niestety, naturą taksówki jest to, że kurs zawsze kończy się

Taksówkarzu mój

Pozwól wyściskać się

Przyjmij podziękowanie za tę podwózkę

Ledwo żywa, ale ostatecznie dojechałam bezpiecznie

10-11/11/2016, gdzieś pomiędzy Poznaniem a Gdańskiem, na szlaku narodzin i niepodległości