Life Coaching

CZAS

Słodki czas, jedwabisty w dotyku,

Rozbrzmiewa uroczą błogością,

Pachnie uwodzicielską Aqua di Giogia, wodą radości

Poczuj czas

Ten czas, tamten czas, dotychczas

Poczuj swój czas

By go w ogóle poczuć wpierw musisz sobie odpowiedzieć, skąd wziąć czas

Ciągle Ci go brak

Ciągle go za mało

Wciąż nie masz czasu

Właściwie nigdy go nie masz

Jesteś w wiecznym deficycie czasowym

Żyjesz w niedoczasie

Nigdy we właściwym czasie

Często hipotetyzujesz, co być robił, gdybyś miał więcej czasu

Często teoretyzujesz, co byś robił, gdyby nie ten przeklęty czas

Zwalasz wszystko na ten czas

Ten czas

Tamten czas

Dotychczas

Niekiedy po latach budzisz się i odkrywasz w boleści, że odszedł pewien czas

Innym razem uświadamiasz sobie, że nieubłaganie przegapiłeś swój czas

Kiedy indziej Cię zaboli, że zmarnowałeś swój czas

Bywa i tak, że zlękniony zauważasz, że nieuniknienie przyszedł ten (właśnie TEN) czas

Jak poczujesz swój czas?

Kiedy pozwolisz sobie wreszcie go poczuć

W całej jego słodyczy, jedwabistości, błogości, w jego uwodzicielskiej woni

Kiedy wreszcie zsynchronizujesz się z rytmem swojego czasu

Kiedy dasz swojemu czasowi porwać się

Unieść się

Uwieść Cię

Ponieść daleko hen, wysoko hen

Żeby poczuć czas

Trzeba sobie go podarować

Tak jak ofiaruje się prezent najbliższym swojego serca

Z chęcią, z troskliwością, z intencją, by prezent dobrze służył, by radował tego, kto go dostał

Żeby poczuć czas trzeba go trochę zmarnować

Dobrze zmarnowany czas jest w istocie dobrze wykorzystanym czasem

Dolce noncere

Słodkie nicnierobienie

Jak sobie dasz swój czas?

Możesz wydłużyć minuty snu

Dać sobie chwilę dłużej w łóżku lub przy śniadaniu

Kiedy ostatni raz mogłeś je celebrować tak długo jak tylko chciałeś?

Pora poświęcić swój czas na podążanie za swoim wewnętrznym barometrem

Uszanować jego zmienną lub kapryśną naturę

Nadal boisz się TEGO czasu?

Mijają miesiące, tygodnie, dni, godziny

Przymiotem rzeczywistości jest bolesno-kojące przemijanie

Dopiero był kwiecień

Było Prima Aprilis

Życie wydawało się niepoważnym żartem, zapraszającym do karuzeli psikusów

Odchodzi wreszcie pewien czas

Nadchodzi w końcu pewien czas

Czas rozbudza namiętność w nas

Czas wzbudza tęsknoty w nas

Czas wysusza bóle w nas

Czas koi nas

By ostatecznie zmienić nas

Hej, czas!

Dziękuję Ci za dany mi czas

Za dany nam wspólnie czas

Ten czas przemienił oboje nas

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s