Spektakularna siła umysłu
Umiejętność kontroli ciała
Z mózgu płynie impuls do mięśni, do neuronów, synaps
Podobno dziecko bardzo szybko uczy się, że opłaca się kontrolować ciało
Zablokowywać ekspresję swobodnych reakcji z ciała
Zamrażać odczuwanie
A tym samym swoje ciało nieświadomie uśmiercać
Jesteś swoim ciałem
Więc popełniasz harakiri
Dyscyplinujesz ciało, nie chcąc wyrazić pewnych emocji
Nie chcesz ich ujawnić nie tyle innym, co samemu sobie
Wyciągnąć na światło dzienne
Nie wyrażasz złości, bo chcesz być postrzegany jako dobry, albo boisz się reperkusji
Nie ujawniasz smutku, bo nie chcesz być postrzegany jako słaby albo nie chcesz przyznać się przed samym sobą do istnienia bolesnej rzeczywistości
Wypierasz się lęków, bo ich posiadanie jest nierozsądne, niemęskie, głupie
Zapierasz się rękami i nogami, by nie dotknąć swojej rozpaczy
By nie poczuć bezsilności, braku wpływu, bezradności
Dziecięcego nieradzenia sobie z emocjami
Z poziomu świadomości dziecka pewne sytuacje wydają się tożsame ze śmiercią
Z poziomu świadomości dziecka pewne sytuacje zdają się nie do przeżycia
W rezultacie biologia daje nam mechanizm samozachowawczy
Zamrożenie ekspresji
Zblokowanie przeżycia emocji
Bo to skoro emocje wydają się nie do przeżycia
To lepiej ich nie przeżywać, bo się umrze
Mechanizm samozachowawczy pojmujesz jako nie przeżywanie emocji
W skrócie: przetrwam, gdy nie będę przeżywał
Przetrwam, gdy nie będę żył
Tak działają mechanizmy dziecka
W konsekwencji:
Przestajesz mówić
Zaciskasz szczęki
Zaciskasz gardło
Marszczysz czoło
Kurczysz i zamykasz ciało
Spłycasz oddech, bo jak mniej tlenu-życia weźmiesz, tym mniej poczujesz bólu życia
Za mało będzie tlenu, by w pełni żyć
By żyć naprawdę
Nie będziesz przeżywał tylu smutków
Ale także pozbawiając siebie tej nieprzyjemności
Pozbawisz siebie jej odwrotności
Pozbawisz siebie autentycznej przyjemności
Radości
Miłej ości
Miłości
Rozmrażanie emocji zaklętych w ciele jest pracą na całe życie. To z jednej strony ciężka i męcząca praca, z drugiej to droga do wolności, lekkości i żywotności, ścieżka transformacji, samopoznania, burzliwa podróż w głąb siebie. O emocjach zamrożonych w ciele rozległą teorię można znaleźć w książkach Aleksandra Lowena, a praktykę i doświadczenie własne zdobyć, pracując opracowaną przez niego metodą bioenergetyczną. Więcej o emocjach uwięzionych w ciele dołączam w linku do wywiadu z terapeutką metody.