Odkąd pamiętam pewna myśl zamieszkuje mnie
Myśl ta w istocie wyraża to, że boję się
Wyraża także to, jak bardzo boję się
A boję się tzw. strasznie
Myśl ta to: boję się, że strata spotka mnie (vel boję się, że stracę Cię)
(vel boję się, ze stracę się)
*
Boję się, że starta zdarzy się
Przydarzy mi się
Między Bogiem a prawdą, każdego dnia czuję, że po trochu tracę kogoś, coś, a także samą/ samego się
Myśl ta to mój the worst case scenario, którego uniknąć chcę
The worst case scenario, który de facto już dawno przydarzył (mi) się
Zaiste, że uniknąć chcę czegoś, co już wydarzyło się
Mleko rozlało się wieki temu
A ja, co widzę kałużę, wspominam rozlane mleko swe
Pora nad mlekiem pochylić się
*
Niemniej nadal boję się
Lęk przed startą napędza mnie
Do niewiarygodnej prędkości rozpędzam się
Jak Struś Pędziwiatr pędzę, wichrzę, miotam się
Robię zadymę
Moje działanie na stracenie wiedzie mnie
**
Boję się
Najbardziej boję się, że stracę bratnią duszę
Że mój najdroższy przyjaciel/najdroższa przyjaciółka opuści mnie
Że będziemy musieli pożegnać się
Rozstać się
Myśl o rozłące trwoży mnie
Jeszcze gorzej, jeśli nie będzie nam dane nawet, w ogóle, pożegnać się
Właściwie bardziej śmierci przyjaciela/przyjaciółki aniżeli swojej boję się
O siebie nie martwię się
Jakoś zawsze dam sobie radę
Czy nie?
Źle, gdy żywy o martwych martwi się
*
Właściwie to nie ma co już więcej bać się
To już się dzieje
To już nie raz wydarzyło mi się
Właśnie, oto, teraz, tu, kolejna śmierć dzieje się
Tracę siebie, tracę Cię
Tak (s)tracimy, że zatracimy się
*
A co, jeśli nie będzie nam dane pożegnać się?
Co, jeśli równocześnie do siebie nie uśmiechniemy się?
Prawdziwie spojrzeć na siebie nie będzie nam dane
Na prawdę nie odważymy się
Naprawdę nie odważymy się
Co, jeśli nie pogodzimy się?
Jeśli trzeba, nie przeprosimy się?
A przede wszystkim nie podziękujemy sobie
Nawzajem
*
Wtedy życie piekłem stanie się
*
Przyjacielu/przyjaciółko serca mego
W głębi chciał(a)bym uścisnąć Cię
Przytulić
Pocałować w polik, w trzecie oko tak, by prawdziwie dotknąć Cię
Chciałabym mieć tę ostatnią szansę
*
A jeśli nie jest nam dane spotkać się
Sama ze sobą i swoją/Twoją startą muszę spotkać się
Muszę zajrzeć sobie w duszę
Przyjrzeć sobie się
Przeżyć Cię i to, co między nami wydarzyło się
Przyjacielu mój/przyjaciółko moja, miłuję Cię
Tęsknię za czasem, gdy między nami dobrze działo się
Za czasem, gdy radość obezwładniała mnie
*
Przyjacielu/przyjaciółko mego serca
Pewien obraz natrętnie męczy mnie
Stoję ja, w pobliżu grób Twój, tuż obok mnie
Grubo dzieje się
Ruszyć się nie mogę
Zastygłam/zastygłem
Wbiło mnie w ziemię
Zakotwiczyłam/zakotwiczyłem się
Śmierć mi drogiego przyjaciela/ mi drogiej przyjaciółki dobiła mnie jak krzyż do ziemi wbija się
Uziemiłam/uziemiłem się w brutalnej prozie realności
W rzeczywistości
Ostatni gwóźdź wbił mnie
Jeśli jeszcze jakaś nikła chęć wzbicia się ponad ziemię niosła mnie- poddaję się
Śmierć mi drogiej duszy cementuje mnie
Solidnie
Wbita/y w ziemię, nie ruszam się
Trwam przy grobie
*
A w tle gdzieś życie dzieje się…
W stronę życia nawet nie spojrzę się
Gdy mnie ktoś zmusza, niechętnie obracam się
Grób i jego gruby temat absorbuje mnie
Śmierć uwagi serca domaga się
Śmierć nie pozwala na centymetr od grobu oddalić się
Jak małe dziecko, które pierwszy raz ze śmiercią styka się
Tak ja nie mogę ze swą stratą pogodzić się
Stoję przy grobie tak jakby opuszczenie cmentarza z moją własną śmiercią równało się
W pewnym sensie równa się
Dlatego od grobu nie oddalam się
Bo wiem, że gdy grób opuszczę, poczuję to, że (jakieś, czyjeś, pewne, konretne, ściśle określone) życie skończyło się
Doszczętnie
Skończyło się, tego ostatecznie boję się
Skończyło się, ta ostateczność w głębi wyżera mnie
*
Skończyło się, nadal wypieram się
Tak ze swoją stratą pogodzić się nie mogę
W stronę życia nie mogę udać się mimo, że nowy przyjaciel woła mnie
Przyjacielu mój/przyjaciółko moja, nie wiem jak pożegnać Cię
Przyjacielu mój/przyjaciółko moja, przez Twoją śmierć ja także skończyć się chcę
Niech ta śmierć skończy i mnie
Liczę, że gdy skończy się, wyzwolę się
*
Dla „niewtajemniczonych” instrukcja obsługi tekstów:
https://stacjacoaching.pl/instrukcja-obslugi-tekstow/
*
Dla Olusi(a)
*
styczeń 2018, w dniu ‚święta’ Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy
stacjacoaching.pl 