Mścij się
Dawaj, nie bronię się
Na cios otwieram się
Rozpiera mnie bezczelna z bólu brawura
Skończysz mnie, potem skończysz się
Wszystko wreszcie skończy się
Mścijmy się, skoro nie miłujemy się
Vendetta me imię
Ruszę Cię
Boisz się?
Wściekam się
Ruszę cię
Boisz się?
W sercu boli mnie
Moje ciało płonie
Wściekła rozpacz pali mnie
Drzemie we mnie furia
Zniszcz mnie
Dwa razy zniszczę Cię
Żadne z nas nędzy nie ominie
Nie
Vendeta me imię
I tak zrobię, co chcę
*Jak czytać te teksty, szczególnie te zwięzłe?
– Sercem, sprawdzać w sobie, czy któreś z tych słów to i Twoje słowa klucze, czy odnoszą się i do Twojej rzeczywistości i tożsamości. Teksty są dla Ciebie byś się rozwijał, byś mógł zanurkować w siebie.
– Jeśli znajdujesz w tekście coś „swojego” pytaj siebie, co czujesz w związku z tym (ewentualnie też gdzie to czujesz?)- i pozwolić uczuciu przepłynąć przez siebie. Pytanie co czuję (jakie uczucie ktoś/coś we mnie wywołuje) to klucz do samego siebie.
– Jeśli wracają do Ciebie jakieś wspomnienia, skojarzenia – spróbuj znaleźć sedno emocjonalne (jakie uczucie to wspomnienie w Tobie wywołuje) i –oczywiście- pozwól uczuciu przepłynąć. Teksty służą rozmrożeniu Cię, uwolnieniu starych smutków, które dziś ograniczają Twoją żywotność.
Pozwolenie sobie na przeżywanie emocji czyni nas bardziej żywymi (i żywotnymi) istotami. Czyni nas bardziej ludzkimi. Pozwolenie sobie na emocje jest wyrazem odwagi i chęci życia w pełni- doświadczając wysokiej intensywności radości i takich smutków.