WPROWADZENIE DO WYPOWIEDZENIA SIĘ

Zauważyłam/em pewną tendencję

Robię tzw. wprowadzenie do mówienia

Wprowadzam się do wypowiedzenia się

Niejako zapowiadam, że zaraz wypowiem się

Panie, Panowie

Oto ja, we własnej osobie

Zaraz wypowiem się

Publicznie

Anonsuję się

Uwaga, zaraz ja wyrażę się

Niepewnie

Nieśmiało

Bojaźliwie

Coś wykrztuszę z siebie

*

Anonsem upraszam przestrzeń, by wysłuchano mnie

W głębi boję się

Co z tego, że powiem, jeśli nikt nie usłyszy mnie?

Jeśli mój głos odbiorcy nie dosięgnie

Jeśli głos do odbiorcy nie dotrze

*

Anonsem próbuję zyskać pewność, że ktoś usłyszy mnie

Bo, co gdyby nie usłyszał mnie?

Wkurwił(a)bym się, mówiąc dosadnie, mówiąc wyraziście

Przeproszę jeszcze, że mówię kwieciście

Że mówię, co myślę

Soczyście

*

Nieusłyszana/y, musiał(a)bym powtarzać po stokroć

I irytować się, że nie słychać mnie

*

Jest jeszcze jedna sprawa

Gdy już powiem wprost

Gdy już wyrażę się

Konkretnie

To co się wówczas stanie?