Co dalej?
To pytanie dręczy mnie
Co dalej?
Nie wiem
Nie wiem wkurza i smuci mnie
Zachowuję się jak bezwolna chorągiewka na wietrze
To nie wiem wkurza i smuci mnie
Ja sam(a) wkurzam i smucę się
Czuję się jak żołnierz po wojnie
Wojna skończyła się
Dzielnie walczyłem/am
Wybroniłem/am się
Poraniony/a i wyczerpany/a z wojny wychodzę
Nieruchomo stoję
Pytam się ponownie
Co dalej?
Odpowiedzi żadnej nie słyszę
Żadna odpowiedź nie dociera do mnie
Uświadamiam sobie, że
Zmęczony/a tą wojną nie widzę, że może być coś dalej, coś więcej
Mam poczucie, że nic więcej (dobrego) nie zdarzy się
Wręcz nic więcej nie chcę
Zostawcie mnie
Samotnie
Dla mnie co dalej w chwili obecnej nie liczy się
Dalej chyba już nie chcę
Tak zmęczyłem/am się
Trochę jak gdybym był(a) w żałobie po stracie ukochanej osoby
Dalej nie istnieje
Zostawcie mnie
Muszę zregenerować się
Chcę pocierpieć samotnie
Potrzebuję po wojnie pozbierać się
Czy dalej zobaczę?
Co dalej będzie?
Okaże się
*