POŻEGNANIE

Tyle razy już się żegnałam/żegnałem

Tyle razy żegnaliśmy się oboje

Nigdy dobrze nie umieliśmy się żegnać, prawda?

Od żegnania się odżegnywaliśmy

Tak samo silnie jak

Odżegnywaliśmy się od siebie

Ciągle osobno,  a jednak razem

Wiecznie razem, a jednak osobno

Piekąco chłodno

*

Złączeni w rozłące

Rozłączni… na łące

Piekące słońce

*

Pożegnania nie są czymś, co wychodzi mi umiejętnie

Czy w ogóle można nabyć umiejętności się żegnania?

Jak pobyć się a równocześnie nabyć zdolność odżegnywania?

Czy w ogóle można być w pełni przygotowanym na pożegnanie?

Być przygotowanym na po- lub od- żegnanie?

Czy jest ktoś, kto powie, kto nauczy, co się w takich chwilach mówi, robi?

Czy jest jakaś sensowna wytyczna, jak się wówczas reaguje?

Czy istnieje ktoś, kto umie pożegnać się profesjonalnie, fachowo, dobrze, właściwie?

Czy istnieje ktoś, kto odżegna się zawodowo?

Czy jest jakieś słowo, które załatwi sprawę, nie wyrządzając przy tym nikomu krzywdy i bólu?

Czy jest jakieś słowo, które nie wywoła złości, smutku i niezgody?

Słowo, które da obu stronom zrozumienie

Słowo, które przyniesie ulgę, da spełnienie?

*

Brak słów zdaje się być jedynym rozwiązaniem

Rozwiązaniem czasowym

Długo- lub krótko- falowym

Długo lub jeszcze dłuższo- terminowym

Dźwięk milczącej ciszy pobrzmiewający przez długie sekwencje czasowe być może załatwi sprawę

Dźwięk czasowej ciszy ma szansę przynieść ukojenie

Dźwięk cichego czasu ma szansę przynieść uwolnienie

Oby także spełnienie

Histori dopełnienie

Skończenie