UZALEŻNIENIE

Zauważyłam, że słowo uzależnienie (uzależniony/a, zależny/a)

Może bardzo źle kojarzyć się

Może kojarzyć się wyłącznie źle

Tragicznie

Kojarzyć się bardziej niż źle

Kojarzyć się boleśnie

*

Warto przyjrzeć się, jakie skojarzenia i uczucia w Tobie słowo uzależnienie wywołuje

Jak to słowo, ten stan, to uczucie się w Tobie samym/ej manifestuje

Jaki obraz, gdy słyszysz to słowo, się w Tobie maluje?

Jaka atmosfera (afera) się w Twoim sercu, w całym ciele kreuje

Co się ze słowa uzależnienie wykluje?

***

Gdy komuś słowo uzależnienie źle kojarzy się

Zawsze to złe skojarzenie z pewnych ściśle określonych względów zdarza się

(do których zbadania i zgłębienia namawiam Cię, nota bene)

Gdy uzależnienie komuś źle kojarzy się, takie rzeczy na przykład mogą dziać się:

– człowiek z szeroko rozumianym systemem/systemami ściera się

– można z każdym, kto jest względem Ciebie szefem, przełożonym lub autorytetem zmagać się, fizycznie i/lub psychicznie

– żyje się niechętnie

– gdy się czegoś chce jest źle

– gdy się czegoś potrzebuje to jest gorzej niż źle

-nie chce się wejść we wzajemną relację

-nie chce się żadnej relacji

– nie chce się samego siebie

– nie chce się brać, dawać

– na wiele współzależności człowiek nie zgadza się, względem nich się buntuje

– człowiek naiwnie myśli, że może niezależnie istnieć sobie; że bez drugiego człowieka obejdzie się; że sam da sobie radę; że samodzielnie i samowystarczalnie może ze swoim życiem i losem zmierzyć się

– taki człowiek łudzi się, brakiem pokory charakteryzuje się

– takiemu człowiekowi iluzja kompletnej niezależności może przyciąć jego skrzydła piękne tak, że na milimetr nie wzniesie się

– z/w awersji na słowo uzależnienie człowiek we wszystkim zależności i podległości  doszukuje się; nie chce podporządkować się, w zależeniu od kogoś/czegoś ujmy dopatruje się

– taki człowiek mocno w życiu buntuje się, a wyraża ten bunt różnorodnie, aktywnie i pasywnie

-taki człowiek potrzebuje dużo czasu zanim klęknie, nim pochyli się

-taki człowiek będzie mocno wzbraniał się, by do drugiego człowieka fizycznie lub emocjonalnie zbliżyć się, otworzyć się, zaufać; by być w kimś lub w czymś poważnie

***

Sedno jest takie, że uzależnienie ze śmiercią na głębszym poziomie utożsamia się

Z(a) każdym indywidualnym uzależnieniem (formą uzależnienia) indywidualna, ściśle określona emocjonalna śmierć kryje się

Tę śmierć, vel to uzależnienie jako dramat lub tragedię przeżywa się

Przynajmniej do czasu aż człowiek zorientuje się, że dzięki pewnym zależnościom jego życie jest w ogóle możliwe

***

Wniosek kolejny jest także taki, że po pierwsze za jakąkolwiek formą uzależnienia konsekwencje tzw. dobre i tzw. złe dzieją się

Po drugie, uzależniasz się, by ze śmiercią nie zmierzyć się, by poczuć się dobrze, lepiej, by nie poczuć się źle (a w ramach tego uzależnienia walczysz naprawdę lub pozornie o życie)

Po trzecie, nie chcąc uzależnić się, nie chcesz ze śmiercią zmierzyć się (także, ponieważ jakakolwiek forma (współ)zależności kojarzy Ci się źle, masz poczucie, że mniejszym czyni Cię

Po piąte iluzją jest, że niezależnie (samodzielnie, samowystarczalnie) można przeżyć życie swe

Po szóste, prawdą jest, że uzależnienie może spowodować tak krzywdę jak i może zrobić stronom uzależnionym dobrze

Od współzależności zaczyna się życie

I jeszcze coś, co ważne: są formy uzależnień, przed którymi nie należy bronić się. Są też takie formy zależności, przed którymi trzeba wzbraniać i chronić się. Kategorycznie.

I jeszcze jedno coś, najważniejsze: na jakiekolwiek uzależnienie, czy to, co robi dobrze, czy to, co robi nam źle, trzeba głęboko zgodzić się

Z każdym pogodzić się

Każdemu przestać mówić ‘nie’

I post scriptum, jeszcze

Niby oczywiste a jednak nie

Każda forma uzależnienia zasadza na przekonaniu, że bez czegoś/ kogoś nie obejdę się

Szerzej: bez kogoś/czegoś nie przeżyję (oj, nie!)

Głębiej: czegoś/kogoś mi brakuje

Gdy już wiesz, że tego czegoś/kogoś masz niedostatecznie trzeba by przejąć inicjatywę, samodzielnie zatroszczyć się, by sobie dać to/tego/tą, z czego/ z którego/ z której zdeprawowałeś/aś się (lub masz przekonanie, że ktoś zdeprawował Cię)

Niezależnie kto, kiedy, jak i z czego/kogo zdeprawował Cię

Daj sobie wreszcie prawo, nie krępuj się