stan idealny
wręcz doskonały
ideały się dokonały
*
stan perfekcyjny
tak zwane jest mi już wszystko jedno
tak zwane byle do końca
tak zwane byle dotrzeć
byle dotrwać
byle przetrwać
byle wykonać już to, co mam/trzeba wykonać
byle zrobić
*
byle (coś) dokonać
byle do…konać
byle dokonać się
pozostać niedokonaną nie chcę
*
stan idealny
takie zmęczenie, że jest już wszystko jedno
że chce się tylko zrobić
dotrwać
dotrzymać
skończyć
skończyć się tak, by się (nie)wykończyć
jak się dom wykańcza
coś lub się skończyć
coś lub się dokończyć
*
gdy jest już wszystko jedno, przestaję być sztywna w ciele i umyśle
uelastyczniam się
gdy jest mi wszystko jedno, wiele rzeczy nie ma już więcej (takiego lub w ogóle) znaczenia
na stanie wszystko jedno perspektywa się radykalnie zmienia
punkt ciężkości się zmienia
*
gdy jest mi wszystko jedno, robię się obojętna
beznamiętna
poza jednym jedynym nic już nie ma znaczenia
tak ekstremalnie perspektywa się zmienia
punkt ciężkości się zmienia
*
gdy jest mi wszystko jedno, chcę już tylko, by pewne rzeczy dokonały się
by pewne sytuacje stały się
by pewne rzeczy i sytuacje skończyły się
a jak skończą się, skończą i dokończą mnie
*
dokonać się chcę
jakkolwiek już jest, niech będzie tak jak być chce
nie mam na to wpływu, poddaję się
nadambicja lub naiwność wszechomocy wykończyła mnie
tak jak jest… już z tym nie walczę, poddaję się
pokornie
wiem, że walki nie uda się wygrać
mogę się tylko doigrać
tak jak jest… już nie prężę i nie napinam się
wiem, że pewnych rzeczy nie zmienię
poddaję się
są rzeczy, których nie da się zrobić
(już tylko) tylko (!) dotrwać chcę
byle przeżyć
byle to doświadczenie ocaliło mnie
*
byle dożyć
dożyć swoje życie chcę
przeżyć swoje życie, dożywając je
przeżyć i dożyć momentu, w którym człowiek z samego życia cieszy się
w którym człowiek nic więcej nie chce
nie oczekuje
nie napręża się
dożyć momentu, w którym człowiek do swojego życia wdzięczy się
dożyć momentu, gdy człowiek za swoje życie (samo w sobie) wdzięczny czuje się
i momentu, w którym człowiek nic więcej niż tylko ( i aż!) i po prostu żyć chce
*
stan doskonały
ideały opuszczają mnie
wtedy dopiero doskonałość (niedoskonałości) zaczyna się
wtedy wszystko jedno, co robię
ważne, że robię w ogóle
to, że robię liczy się
to, że staram się
to, że wkładam w co robię serce swe
ważne, że w ogóle moje życie dzieje się
ważne, że działam, że idę do przodu, że w górę posuwam się
tak oto z perfekcjonizmu i ideałów leczę się
tym samym perfekcyjna staję się
doskonale niedoskonała, w tę oto doskonałość wpisuję się
*
robię
moje życie dzieje się
nieskazitelność
poprawność
stosowność
i doskonałość
odpuszczam sobie
odpuszczając doskonałość, w niedoskonałości doskonałość odkrywa się
wpada się w stan taki, że człowiek sam z siebie cieszy się
*
pamiętajcie o instrukcji do tekstów!
*
Sopa, 2018
stacjacoaching.pl 