Bardzo delikatna praktyka minimalnych ruchów ciała odbywająca się najczęściej w pozycji leżącej.
Poprzez wykonywanie małych, powolnych ruchów dążymy do obserwacji ciała i tego, gdzie i jak ten ruch na nas oddziałuje i jak rozchodzi się on do innych miejsc w ciele. W ten sposób nabieramy większej świadomości ciała, napięć w nim, jego taśm, szkieletu i współzależności między nimi. Tu mniej znaczy więcej, a wolniej znaczy głębiej, Praktyka ta nazywana jest także neurogimnastyką bo te subtelne ruchy ciała wpływają dobroczynnie na nasz pobudzony, przeciążony i przebodźcowany układ nerwowy. Praktyka rozluźnia, wycisza a czasami nawet usypia układ nerwowy. Gdy uważnie praktykujemy i osiągamy głęboki stopień rozluźnienia może nastąpić ochłodzenie ciała, dlatego na zajęcia zabierz skarpetki i bluzę. Praktyka doskonale uzupełnia i wspiera inne praktyki jogi. Owocami tej praktyki jest zregenerowanie układu nerwowego, rozluźnienie ciała, powrót do niego i zwiększenie odczuwania sygnałów z niego płynących. Ponadto, praktyka wspiera uziemienie się, szczególnie głowy.
Więcej o praktyce u źródła, u autorki, na dr Iwo Ina Łaźniewska Instytut Bodyfulness, od której dostałam zgodę na prowadzenie tych zajęć.
stacjacoaching.pl 